Następuje teraz opis owych siedmiu potworów zrodzonych ze związku Taú i Kerany.

 

TEJU JAGUA

Kerana rodzi przerażającego potwora o siedmiu głowach. Ma siedem psich głów, których oczy rzucają rozbłyski. Siedem psich głów i przerażające ciało jaszczurki.

Jego dzikość została unicestwiona z woli Tupã, i przeciwnie do swojego przerażającego widoku, żywi się tylko owocami i miodem, który jego przyszły młodszy brat Jasy Jatere przynosi mu do jego kryjówki.

Nigdy nie mógł użyć swoich nadprzyrodzonych sił z powodu ociężałości swojego ciała. Był postrzegany jako ten, który rządzi jaskiniami i jako opiekun owoców.

 

MBÓI TUI

Drugi syn zła urodził się pod postacią wielkiego węża z głową papugi i z ogromnym dziobem.

Ze swoim rozszczepionym i czerwonym jak krew językiem, łuskowatą i żyłkowatą skórą, z opierzoną głową i swoim złym spojrzeniem krąży po lagunach i chroni płazy.

Uwielbia wilgoć i kwiaty. Można go zidentyfikować nie widząc go wcale bo wydaje przerażające i potężne skrzeczenie, które słychać z bardzo daleka.

 

MOÑÁI

Kerana, przytłoczona wstydem i zmiażdżona przez nieopanowanego Taú, rodzi swojego trzeciego syna, który podobnie jak jego bezpośredni poprzednik, ma ciało wielkiego węża i posiada dwa proste, tęczowe rogi, które działają jak anteny.

Jego królestwem są otwarte pola. Z wielką łatwością wspina się na drzewa aby polować na ptaki, którymi się żywi. Panuje nad ptakami hipnotyczną mocą swoich anten. Z tego właśnie powodu mówi się, że jest panem przestworzy.

Moñái sprzyja kradzieżom i chroni złodziei. Złodzieje i łajdacy do dziś przywołują go w swoich przestępstwach. Wszystko to co ukradł gromadzi w pewnej grocie we wzgórzu Yvytykuape, dziś nazywanym wzgórzem Kavaju, w Atyra.

 

JASY JATERE

Gdy Kerana była po raz czwarty w ciąży poczuła, że nosi w sobie w końcu jest coś ludzkiego.

W siódmym miesiącu, podobnie jak to było z poprzednimi dziećmi, rodzi dziecko o złocistych włosach i bardzo jasnej skórze, jednak dziecko urodziło się ze złocistą różdżką w prawej dłoni. Dziecko łagodnie naciska na swoją magiczną różdżkę i znika, stając się niewidoczne. Dziecko przeraża swoją matkę znikając i pojawiając się w zdumiewających miejscach.

Jasy Jatere to elf, który podczas sjesty, ukryty pod postacią dziecka, będzie atakować młodzież i dzieci, które wychodzą same z domu. Przejmuje nad nimi władzę mocą swojej magicznej różdżki.

Będzie panował nad pszczołami i od nich będzie otrzymywał miód, którym się żywi, a resztki miodu będzie zanosił do jaskini w której żyje jego starszy brat Teju Jagua.

 

KURUPI

Teraz Kerana rodzi piątego wcześniaka zła. Jego sylwetka pod wieloma względami przypomina Taú. Ma ostre rysy i ciemną skórę. Będzie napełniał strachem młodych ludzi.

Jego podstawową cechą fizyczna jest ogromne i długie przyrodzenie, które nosi zakręcone wokoło pasa. Jego ataki na samotne kobiety, które ryzykują przebywanie w lesie, będą jeszcze bardziej rozjuszone i okrutne niż jego brata Jasy Jatere, bowiem Kurupi gwałci z morduje swoje ofiary.

Jednak jego największą rozrywką jest gwałcenie dziewic, które tajemniczo znikają, aby powrócić już będąc w ciąży. Rodzą one swoje dziecko w siódmym miesiącu ciąży.

Dzieci Kurupi umierają siódmego dnia życia na dziwną chorobę. Dominuje nad zwierzętami leśnymi, na którymi króluje swoją zmysłową mocą. Puszczę opuszcza tylko w tych chwilach, gdy gwałci dziewice.

 

AO AO

Skazana na swoje przeznaczenie Kerana rodzi szóstego syna. Po raz kolejny jest to poród w siódmym miesiącu. I po raz kolejny rodzi się potwór. Ten posiada umiejętność rozmnażania się samemu i żyje w wielkim stadzie, w bardzo niegościnnych terenach wzgórz i gór.

Ao Ao odżywia się ludzkim mięsem. Ściga więc ludzi, którzy wędrują po wzgórzach. Jedyny sposób aby uratować się przed tym stadem jest wdrapać się na pindo (pindo – rodzaj palmy).

Każde inne drzewo na które ucieknie ścigany człowiek zostanie szybko przewrócone i wyrwane z ziemi jego strasznymi łapami, lecz wydaje się, że pindo posiada jakieś zaklęcie przeciw okrutności tych potworów.

Ao Ao jest czworonogiem, jednak gdy atakuje staje na dwóch łapach. Jego bardzo mocne łapy i okrutna głowa przypominają niedźwiedzia, ale jego ciało jest jakby owcy i dzięki temu uzyskuje to, że ludzie zbliżają się do niego bez lęku.

 

LUISÓN

Siódmy i ostatni poród Kerany był tak samo straszny jak i poprzednich sześć. Jego głowa, podobna do głowy psa, a w niej długi rząd ostrych zębów o różnej wielkości.

Jego uszy są malutkie i znajdują się w górnej części czaszki. Jego ciało jest kościste i suche, a jego kończyny na pół ludzkie, na pół szpony, sprawiają, że wygląda niezdarnie.

Mieszka na cmentarzach i żywi się zwłokami, które tam wykopuje. Można go usłyszeć nocą, gdy jest pełnia księżyca, wówczas wydaje swoje żałosne i zdumiewające krzyki, gdy drapie cmentarne płyty.

* * *

Tekst legendy oraz grafiki zostały zaczerpnięte ze strony

http://www.guiaamarilladeformosa.com/tau-y-kerana—los-siete-mitos-del-paraguay.html